GiGMAGAZiNE.NL : GiGagenda, Concertfoto's, Muziek Recensies en GiG Nieuws: Zoetermeer Jazz Night 2014: Top artiesten en knallende Jazz en Blues

Onlangs ontving ik van Gerhard ten Hoopen een uitnodiging om de Zoetermeer Jazz Night 2014 bij te wonen. Ik kon toen nog niet weten dat het een hele bijzondere avond zou worden.

Aangekomen bij de Sniep kreeg ik bij de kassa een zilveren polsband. Die geeft de organisatie aan de artiesten. Hierdoor had in o.a. toegang tot de ruimten bij de kleedkamers van de artiesten. Een warmer welkom kan je bijna niet krijgen. Na Gerhard te hebben begroet ben ik naar de artiestenruimte gegaan alwaar ik gelijk James Tormé tegen kwam.James was voor de eerste keer in Nederland. James vertelde dat hij vijf jaar geleden zijn professionele carrière als Jazz zanger begon. Maar zingen deed hij al vanaf zijn vroege jeugd. Hij heeft helaas nooit samen met zijn beroemde vader Mel Tormé (bijnaam The Velvet Fog) kunnen opgetreden. Zijn vader overleed 15 jaar geleden na een lange carrière als Jazz zanger, arrangeur en acteur in o.a. films . Ook zijn moeder Janette Scott was een ster in de filmwereld en speelde talloze rollen in vele speelfilms. Zoon James behoort inmiddels tot de top in de Jazz wereld en won de belangrijke Chuck Niles Jazz Music Award in 2007 en bracht twee cd’s uit.

Als eerste betrad Madeline Bell het podium. Na haar eerste akkoorden was het aanwezige publiek al dol enthousiast. Deze Lady behoeft geen introductie met zo’n enorme staat van dienst als top zangeres. (gewoon even Googlen) Mijn hemel wat kan deze "Lady of jazz" zingen. De zuiverheid van haar stem is weergaloos te noemen. Neem daarbij haar brede lach en enthousiasme en je bent als toeschouwer helemaal ingepakt. Madeline weet haar publiek te beroeren met prachtige Jazz songs. Van opzwepende songs die de pan uit swingen tot de meer ingetogen nummers. Wat en kei van een artieste is Madeline. De begeleidende band is tevens van een zeer hoog niveau. Alles tezamen een perfecte mix en een top optreden van deze doorgewinterde wereldster.

Nog voor het einde van het optreden van Madeline Bell ging ik naar het Koetshuis. De optredens overlapten elkaar helaas, maar dat kan ook niet anders met zoveel artiesten in de line-up. Hier zou Jon Gomm optreden. Gerhard had mij de tip gegeven om hem zeker te gaan zien. Jon kwam kort na mijn binnenkomst op het podium. Met blote voeten en zijn gitaar. Toen deze man begon te spelen was ik sprakeloos. Ik had zijn muziek al gezien en gehoord op youtube, maar live is toch wel even iets anders. Vele beroemde gitaristen als BB King, Eric Clapton en een hele rits andere gitaristen heb ik mijn leven gezien. Maar wat deze man met een gitaar kan is werkelijk wonderbaarlijk. Hij vormt in zijn eentje een compleet orkest. De muziek die hij uit zijn gitaar tovert is adembenemend. Jon kwam met stip op één binnen in mijn lijst met favoriete gitaristen. Deze man stal mijn hart met zijn virtuositeit. "Geniaal" is het enige wat ik kan bedenken om dit onder woorden te brengen. Het enige wat aan te merken viel, was dat bezoekers bij de bar het nodig vonden om tijdens deze bijzondere performance van wereld formaat nogal hard te blijven praten. Als je zo nodig moet praten doe dat dan buiten. Het getuigt van weinig respect voor dit fenomeen in de muziekwereld.

Kort na optreden van Jon Gomm begon James Tormé aan zijn optreden. Hij had in de afgeladen tent op het terrein van de Sniep al snel het publiek op zijn hand. Hij heeft een fantastische en bijzonder prettige stem. De band waarmee James optrad verdient ook een groot compliment. James vertelde dat hij maar vier uur met de band heeft kunnen repeteren. Dat is een recordtijd als je na gaat hoe complex de jazz muziek van James in elkaar zit .Daarbij stelt James zeer hoge eisen aan zijn muzikanten en is hij zelf op en top perfectionist. En dat was te horen gedurende zijn hele performance. Hij bracht o.a. nummers van zijn twee cd’s en nummers die zijn vader Mel Tormé in de jaren zestig ook heeft gezongen. Uit zijn optreden blijkt wel dat James de muziek in zijn genen heeft zitten. In zijn muziek zijn zowel klassieke als hedendaagse Jazz invloeden te horen. Hij doet niet onder voor zijn vader en maakte in Amerika een raketstart met zijn carrière. James is nu al een gevestigde naam. Zijn vader Mel zou absoluut trots zijn geweest. Jammer dat een optreden zo voorbij is. Naar James kan je rustig een hele avond kijken en luisteren. Wat een ster performance en "what a nice guy".

Na het optreden van James kwam er nogal wat lawaai van uitgelaten publiek uit het Koetshuis. Ik besloot daar maar eens te gaan kijken. Het Koetshuis puilde uit.ik moest me een weg naar voren banen om bij het podium te komen. Het publiek ging uit haar dak. Voor wie? Voor Mrs Hips. Een Nederlandse zangeres met een dijk van een stem en een band die samen met Mrs Hips het dak van het Koetshuis wist op te tillen. Wat een energie. Connectie maken met je publiek en het publiek mee krijgen in je optreden is het mooiste wat er is. Mrs Hips staat voor, naast en tussen haar publiek. En het publiek ging letterlijk uit zijn pan. Geweldig om te zien hoe een band zelf ook uit zijn dak gaat. Vooral de man achter het hammondorgel gaat helemaal los. Bij deze band is het moeilijk stil te blijven staan. Heel het publiek stond te dansen en te klappen. En als een nummer was afgelopen, voelde je de vloer zowat trillen. Een te gek optreden van deze Mrs Hips.

In de rest van de Sniep waren nog veel meer optredens met o.a. blues en heerlijke huilende gitaren van de Veldman Brothers Er waren zoveel artiesten dat ik ze helaas niet allemaal heb kunnen zien.

Het was een geweldige avond om nooit te vergeten. Op weg naar de uitgang kwam ik Gerhard ten Hooven de organisator tegen. Maar hij stond daar met iemand die niet had opgetreden maar die ik wel herkende, Laura Fygi. Ook zo'n fenomeen in de Jazz wereld. ik vroeg Laura waarom zij niet had opgetreden. Zij bleek een andere gig te hebben gehad deze avond. Maar ze hoopt binnenkort tijdens Jazz op zondag in de Sniep op te treden.

Het geluid (vooral is de tent) was van een zeer hoge kwaliteit. Geluid afstemmen tijdens festivals is een ware kunst. De mannen van het geluid verdienen dan ook een dikke pluim.

Ook de organisatie van het hele festijn door zowel de Sniep als de organisatie van de Jazznight was meer dan dik in orde.

Ik wil Gerhard ten Hoopen bij deze danken dat ik de mogelijkheid heb gehad om alle artiesten te onmoeten en de warme ontvangt tijdens deze Zoetermeer Jazznight 2014.

Dit festival is van grote waarde voor Zoetermeer en verdient wat mij betreft de Bruisprijs 2014! Op naar de Zoetermeer Jazz maand 2015!